Κυριακή 29 Απριλίου 2012

ΠΕΛΑΡΓΟΙ ΣΤΟ ΕΡΑΤΕΙΝΟ







Οι πελαργοί όπως λέγεται έρχονται να ξεκαλοκαιριάσουν. Από τα μέσα Μαρτίου τα πουλιά άρχισαν να καταφθάνουν στα μέρη μας κατά κύματα, αλλά πολλά απ’ αυτά βρήκαν τις φωλιές τους σχεδόν κατεστραμμένες   από τον δύσκολο χειμώνα που προηγήθηκε. Οι αρσενικοί πελαργοί ξεκίνησαν το έργο της επισκευής και σε αυτό το έργο έχουν ως συμμάχους τους ανθρώπους της ΔΕΗ, οι οποίοι με αρκετό κόπο και φέτος συντήρησαν φθαρμένες φωλιές αλλά και τοποθέτησαν νέες σε στύλους ηλεκτροδότησης.
Οι πελαργοί έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τη φωλιά τους, συνήθως γυρνούν στην ίδια φωλιά αν αυτή υπάρχει και δεν έχει καταστραφεί. Και μάλλον η σχέση αυτή έχει να κάνει τόσο με την θέση της φωλιάς αλλά και με την ποσότητα της τροφής που υπάρχει στην περιοχή. 
Ανέκαθεν ο άνθρωπος έδειχνε αγάπη στους πελαργούς, τους οποίους θεωρούσε ωφέλιμα πουλιά επειδή τρέφονταν με έντομα, σαύρες, και προπαντός φίδια. Οι αγρότες δε τους συμπαθούσαν ακόμη περισσότερο γιατί τους ακολουθούσαν στο αυλάκι που άνοιγαν με το άροτρό τους και έτρωγαν τα σκουλήκια και τις προνύμφες που κατέστρεφαν τις καλλιέργειες. Οι πληθυσμοί στην περιοχή μας λόγω της ρυζοκαλλιέργειας τα τελευταία έτη άρχισαν ν' αυξάνονται και ευχή μας είναι κάθε χρόνο και περισσότερα πουλιά στον ευλογημένο τόπο μας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ  

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ


Λένε ότι οι θαλασσινοί μπορεί να έχουν σκληροτράχηλο και ηλιοκαμένο δέρμα αλλά από ψυχή μάλαμα και αγνή καρδιά.

Η θάλασσα είναι το δεύτερο σπίτι τους, αυτή τρέφει τα παιδιά τους, αυτή τα σπουδάζει, αυτή τα προικίζει και τα δελφίνια της συντροφεύουν στα παραμύθια τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους.
AA029174[1].jpg
Οι ψαράδες οργώνουν τα κύματα κόντρα στον άνεμο και τις φουρτούνες για να βουλιάξουν τον καημό τους και να φωτίσουν τα όνειρά τους.
Οι ερασιτέχνες είναι μονίμως ερωτευμένοι με την γαλαζοπράσινη κατοικία του Ποσειδώνα, την αγαπούν, την σέβονται, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους, και μεταδίδουν στα παιδιά τους με σοφία τις εμπειρίες τους και τη τέχνη την ψαρική.
Μπορεί να καμαρώνουν για τα λάφυρα των αγκιστριών τους αλλά πιο πολύ χαίρονται γιατί βρίσκονται κοντά στη φύση, στο υγρό στοιχείο, γεμίζοντας τα πνευμόνια τους από την καθαρότητα της δροσερής θαλασσινής αύρας.
Στη θάλασσα αδειάζουν το μυαλό τους από τις σκοτούρες της στεριάς και γεμίζουν με αγάπη από τη μεθυστική ζάλη των κυμάτων.
Ο ερασιτέχνης ψαράς συνήθως είναι άνθρωπος πράος, ήρεμος, υπομονετικός, ένας νεοφιλόσοφος της ζωής.
Η θάλασσα δεν του υποκρίνεται ποτέ, δεν λέει ψέμματα, όταν θυμώνει την καταλαβαίνει και με γρήγορο κουπί γυρνά στο φάρο του σπιτιού του, δεν ψαρεύει για να ζήσει, ζει για να βρίσκεται κοντά στην αγαπημένη του ασχολία, για να γεμίζει την ψυχή του στη σχόλη της δουλειάς.
Ο ερασιτέχνης κάπως έτσι νιώθει όταν βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, ψαρεύει από χόμπυ, το ψάρεμα είναι μόνο η αφορμή για να ζει κοντά στη φύση αυτός και τα παιδιά του.
΄0μως στη στεριά τα πράγματα αλλάζουν, εκεί νιώθει ζαλισμένος και εγκλωβισμένος να πνίγεται από την υποκρισία και την ματαιοδοξία ορισμένων μέσα από κυκλώνες και τη δίνη μικροσυμφερόντων που εξυπηρετούνται στο όνομα της ερασιτεχνικής αλιείας.
Τλικά, στη στεριά ο ερασιτέχνης θαλασσινός νιώθει άβολα δεν του ταιριάζει το σκληρό έδαφος της εμπορευματοποίησης και του καταναλωτισμού, θέλει θάλασσα μόνο θάλασσα εκεί που βρίσκει ηρεμία αυτός και τα παιδιά του, εκεί που διδάσκεται από την ίδια τη ζωή να σέβεται την θάλασσα, το περιβάλλον και τον ίδιο τον εαυτό του.
postcard_images-from-vernes-books.jpg
Είμαστε ακόμη ερωτευμένοι με αυτό που κάνουμε, αφήστε μας στην ησυχία μας και στραφείτε σε άλλα μονοπάτια για να αναδείξετε τις δικές σας μικρές αρετές, μην μολύνετε άλλο το μυαλό μας, αφήστε μας να ψαρεύουμε με τη σοφία των παππούδων μας,  αυτοί που μας δίδαξαν το γιατί και το πώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Πηγή Παράκτιο ψάρεμα

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΕΡΑΤΕΙΝΟ ΝΕΣΤΟΥ













                                                                                       











ΝΕΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ


ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ


 ( e-Drugs)  Ηλεκτρονικά Ναρκωτικά 

Είναι πλέον κοινώς παραδεκτό πως ένα νέου είδους ναρκωτικό έχει κάνει την εμφάνισή του στην κοινωνία μας εδώ και αρκετό καιρό. Εκ πρώτης όψεως, όπως και κάθε νέα «ασθένεια», μοιάζει άφοβο και χωρίς ιδιαίτερα και εμφανή συμπτώματα. Ο εθισμός στο διαδίκτυο όμως απασχολεί πλέον σοβαρά και σε μεγάλο βαθμό ψυχίατρους, ειδικούς, αλλά και οικογένειες που βιώνουν τα πρώτα δείγματα αυτού του νέου κοινωνικού φαινομένου.
Το διαδίκτυο αποτελεί στις μέρες μας ένα φαινόμενο της εποχής, μια επανάσταση στον χώρο της πληροφορίας, της ενημέρωσης, των κοινωνικών δικτύων και της καθημερινής ζωής όλων μας. Έτσι, δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου.
Ταυτόχρονα όμως, όπως φυσικά και κάθε δημιούργημα του ανθρώπου, έχει και την αρνητική πλευρά του. Συχνά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις ακραίου εθισμού, κοινωνικής απομόνωσης, διαρρεύσεις προσωπικών δεδομένων, διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, και διάφορων άλλων αρνητικών καταστάσεων.
Όσο και αν μας ακούγεται μακρινό και ξένο, σήμερα στο 90% των αναπτυγμένων χωρών υπάρχουν κλινικές απεξάρτησης για ανθρώπους εθισμένους στο διαδίκτυο και στις διάφορες υπηρεσίες του όπως τα on-line παιχνίδια και τα chatrooms. Και ναι, ανάμεσα στις χώρες αυτές βρίσκεται και η Ελλάδα, με κλινικές απεξάρτησης σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Ο εθισμός στο διαδίκτυο δεν είναι κάτι απίθανο και αδύνατο να μας συμβεί. Το αντίθετο μάλιστα, θύμα του μπορεί να πέσει ο οποιοσδήποτε χωρίς να το αντιληφθεί. «Χτυπάει» κυρίως τους νέους και τα παιδιά. Η μεγαλύτερη και από τις πρώτες αντιδράσεις έχει να κάνει με το ότι το θύμα αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί το εμφανέστατο πρόβλημά του. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και αρκετό καιρό, καθώς η νέα «νόσος» πλήττει την κριτική ικανότητα του εγκεφάλου και γενικότερα «απενεργοποιεί» τον άνθρωπο από την πραγματικότητα.
Φυσικά για να συμβούν τα παραπάνω προϋποτίθεται μία κακή και αλόγιστη χρήση. Τα αρνητικά στοιχεία του διαδικτύου, όπως φυσικά και των περισσότερων καταστάσεων, εμφανίζονται όταν φτάνουμε στην υπερβολή. Το να βρεθούμε σε επικίνδυνα σημεία εθισμού απέχει αρκετά από μία καθημερινή χρήση, ακόμη και από μία πολύωρη χρήση του υπολογιστή και του διαδικτύου. Αυτό απλά ίσως έχει κάποιο κόστος στην προσωπική ζωή και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας, αλλά ως εκεί. Το θέμα είναι να αντιληφθούμε έγκαιρα σε ποιο σημείο βρισκόμαστε και να αξιολογήσουμε σωστά την κατάσταση, αλλά και να σκεφτούμε με κάπως πιο σοβαρό τρόπο τη στάση μας απέναντι στο διαδίκτυο και στις παροχές του. Το μέτρο, θα έλεγα, όπως πάντα βέβαια αποτελεί και εδώ την πιο σωστή οδό.
Με αυτό το σκεπτικό και μέσω της λογοτεχνίας αποφάσισα και εγώ να προσφέρω ένα μικρό λιθαράκι στο κομμάτι αυτό. Έτσι έγραψα ένα βιβλίο με τίτλο e-Drugs (εκδόσεις Κέδρος), το οποίο αποτελείται από εννέα ιστορίες με πρωταγωνιστές-θύματα της τεχνολογίας και του διαδικτύου, προσπαθώντας να αναδείξω τις αρνητικές τροπές που μπορεί να πάρει η αλόγιστη και κακή χρήση του. Οι ιστορίες του βασίζονται σε έρευνα και δεν απέχουν πολύ από πραγματικές καταστάσεις.

0 ΣΧΌΛΙΑ:


ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ



ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΓΚΑΚΙΑ










ΦΡΕΣΚΟ ΧΡΗΜΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΜΙΑ


ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΟΙ ΚΗΦΗΝΕΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ!!!


Απο χρηματοδότηση σε χρηματοδότηση, κονδύλια για έρευνες, έκτακτη χρηματοδότηση...
Να δούμε πόσες χρηματοδοτήσεις θα χρειαστεί να πάρουν για να χειριστούν τα ταμεία τους...
οι κηφήνες των κομμάτων...
Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να....σώσουν τη χώρα και μας το παίζουν εθνοσωτήρες δεν μπορούν να μοιράσουν δυό γαϊδάρων άχυρο αφού τα άδεια τους ταμεία...
Δείτε τώρα και την έκτακτη εκλογική επιχορήγηση όπως "βάπτισαν" το νέο "πακέτο" που τσεπώνουν οι καρεκλοκένταυροι των κομμάτων...
XRHMATODOTISH


ΠΗΓΗ:makeleio.gr

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

ΣΠΑΡΑΓΓΙ & ΑΚΤΙΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΕΔΙΑΔΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ

Σπαράγγια

 Ξέφυγε από το κλειστό κύκλωμα των χονδρεμπόρων του Μονάχου και έχει ανοίξει νέους εξαγωγικούς δρόμους, από τη Χρυσούπολη της Καβάλας κατευθείαν στις αγορές της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της ανατολικής Ευρώπης.
Το ελληνικό σπαράγγι ανταγωνίζεται σε ποιότητα και πρωιμότητα το γερμανικό, ενώ τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του από εμπορικής πλευράς και από άποψης μάρκετινγκ.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί καταναλωτές, μόλις αρχίσει η συγκομιδή των τοπικών σπαραγγιών, τα προτιμούν ακόμα και με 8 ευρώ/κιλό τελική τιμή στο ράφι έναντι 5 ευρώ/κιλό των ελληνικών.
Σκοπός των Ελλήνων παραγωγών είναι να αποκαταστήσουν στα μάτια του Ευρωπαίου καταναλωτή το προϊόν τους και να τον πείσουν ότι υπερέχει σε ποιότητα. Αντίστοιχα, φέτος ξεκινά πιο δυναμικά η προσπάθεια για να αποκτήσει καταναλωτικό έρεισμα το ελληνικό σπαράγγι εντός έδρας.
Ακτινογραφήσαμε την εικόνα του σπαραγγιού ως ενός αμιγώς εξαγωγικού αγροτικού προϊόντος, που καταφέρνει να παράγει προστιθέμενη αξία και να ενισχύει την εθνική οικονομία.
 Οι αγρότες της περιοχής στάθηκαν μόνοι στα πόδια τους και μπόρεσαν να εξάγουν στη Γερμανία, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι οι ανεξάρτητες ομάδες παραγωγών δεν είχαν το απαραίτητο μέγεθος, για να διαπραγματευτούν με τους μεγάλους χονδρεμπόρους του Μονάχου. Με στήριγμα, λοιπόν, από την εμπειρία του ακτινιδίου και την εμπορία του σε όλη την Ευρώπη, η ΕΑΣ Καβάλας κατάφερε να ανοίξει την αγορά και να στείλει το σπαράγγι της Χρυσούπολης απευθείας σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές.
Ακόμα, οι καλλιεργητές είναι δύσπιστοι απέναντι στις προθέσεις μίας Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, γνωρίζοντας καλά το παρελθόν της αλλά και βλέποντας τι έχει συμβεί σε άλλες περιοχές της χώρας από τη συνεταιριστική… διαχείριση των αγροτικών προϊόντων.
Το πρώτο βήμα, όμως, στα πλαίσια της ίδρυσης μιας κοινοπραξίας συνεταιρισμών πρέπει να γίνει  με αφορμή το κοινοτικό πρόγραμμα για την προώθηση του ελληνικού σπαραγγιού,  με πιο στενή εμπορική και παραγωγική συνεργασία, εφόσον ολοκληρωθεί και το περιβόητο νομοσχέδιο για την ανασυγκρότηση των συνεταιρισμών, που θα κρίνει εν πολλοίς την πορεία των 14 ομάδων παραγωγών της περιοχής, όπως και της ΕΑΣ Καβάλας.

Οι αντίξοες καιρικές συνθήκες έφεραν πίσω τη συγκομιδή κατά 20 ημέρες, χάνοντας πολύτιμο μέρος της πρωιμότητας
Κλείνει συμβόλαια πριν βγει από το χώμα
Λίγες μέρες μετά την έναρξη της περιόδου συγκομιδής, στα χωράφια δεξιά και αριστερά του δρόμου, που συνδέει το αεροδρόμιο της Καβάλας με τη Χρυσούπολη και την Κεραμωτή, επικρατεί «πυρετός». Οι εργάτες αλλού σκεπάζουν ξανά τα «σαμάρια», αλλού κρατάνε τα αυτοσχέδια καλάθια στο ένα χέρι και με το άλλο ξεριζώνουν τα σπαράγγια με γρήγορες κινήσεις ακριβείας και αλλού φορτώνουν το pick-up για να πάνε στο συσκευαστήριο. Εν τω μεταξύ, πάνω από δέκα συσκευαστήρια βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Χρυσούπολης, που εκτείνεται από την Εγνατία Οδό μέχρι και το δέλτα του Νέστου. Άλλα ανήκουν σε συνεταιρισμούς και άλλα σε ιδιώτες επιχειρηματίες, αλλά η μεγαλύτερη μονάδα ανήκει στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας στο Χαϊδευτό, μερικά χιλιόμετρα πριν το λιμάνι της Κεραμωτής.
Η περίοδος συγκομιδής διαρκεί μόλις 70 μέρες, οπότε για να είναι μία επιχείρηση ή ένας συνεταιρισμός βιώσιμος θα πρέπει να εκμεταλλεύεται τις εγκαταστάσεις του για την επεξεργασία και συσκευασία διαφορετικών προϊόντων που επιμηκύνουν τη διάρκεια λειτουργίας. Και βιώσιμη καλλιέργεια σπαραγγιού μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από βιώσιμες ομάδες παραγωγών και συνεταιρισμούς, διότι πρόκειται για μία αγροτική εκμετάλλευση που έχει πολύ υψηλό κόστος εγκατάστασης και τα τρία πρώτα χρόνια δεν δίνει καθόλου έσοδα στον παραγωγό.
Υπολογίζεται ότι η πρώτη εγκατάσταση μιας φυτείας σπαραγγιών κοστίζει 1.500 ευρώ το στρέμμα και η διάρκεια ζωής της είναι δέκα χρόνια. Τα πάγια έξοδα κάθε χρόνο ανέρχονται στα 600 ευρώ το στρέμμα και μετά τον τρίτο χρόνο, που η φυτεία μπαίνει σε παραγωγική φάση, προστίθενται επιπλέον εργατικά περίπου 200 ευρώ το στρέμμα. Υπολογίζεται ότι για 20 στρέμματα χρειάζονται 6 εργάτες την ημέρα, για 70 μέρες, που είναι συνήθως η περίοδος συγκομιδής και ξεκινά από τις αρχές Μάρτη. Φέτος, το σπαράγγι άργησε να «γίνει» εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. «Έκανε καλό καιρό τον χειμώνα, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη, για να μπορέσει να «κοιμηθεί» το σπαράγγι και να «πετάξει» πιο ζωηρά την άνοιξη. Έκανε καλό καιρό για να σκεπάσουμε, αλλά δεν πήγε καλά ο Μάρτης, που είχε πολύ κρύο και εμπόδισε την ανάπτυξη του φυτού.
Η περίοδος συγκομιδής ολοκληρώνεται κανονικά τον Μάιο και η εξαγωγική περίοδος είναι ακριβώς η ίδια, αφού ως νωπό προϊόν δεν μπορεί να παραμείνει για μέρες στο ψυγείο.
Σύμφωνα με ομολογίες αγροτών , «η τιμή παραγωγού πρέπει να είναι στα 2 ευρώ το κιλό για να αξίζει να ασχοληθείς. 

Know how από τους Γερμανούς
Η καλλιέργεια του σπαραγγιού ξεκίνησε στη Χρυσούπολη το 1989 και από τότε έχει επεκταθεί σε πολλές περιοχές, κοντά σε ποτάμια κυρίως, αλλά και στη θάλασσα. Περιοχές όπου «ανθεί» το σπαράγγι είναι, εκτός από τη Χρυσούπολη, τα Γιαννιτσά, η βόρεια Πιερία και τα παράλια της Θράκης. Σε μικρότερη κλίμακα καλλιεργείται στην Αιτωλοακαρνανία στις όχθες του Αχελώου, ενώ έχει δοκιμαστεί ανεπιτυχώς και στην Ηλεία, κοντά στον Πηνειό.
Η τεχνογνωσία έχει προέλθει από τη Γερμανία, αλλά οι Έλληνες παραγωγοί έχουν εξελίξει τις καλλιεργητικές τεχνικές επιτυγχάνοντας πρωιμότητα, πέρα από το πλεονέκτημα που τους δίνουν οι κλιματολογικές συνθήκες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι Γερμανοί έχουν υιοθετήσει κάποιες τεχνικές, με αποτέλεσμα να συγκομίζουν νωρίτερα σε σχέση με παλιότερα και να ξεκινούν την πώληση σπαραγγιών από τον Απρίλιο.
Τα μηχανήματα που είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια είναι η φρεζόπρεσα, που χρησιμεύει για το σαμάρωμα, το «χελιδόνι» που καταστρέφει το σαμάρι, η φρέζα για το καθάρισμα ανάμεσα στις γραμμές, το ρίπερ (γάντζος) για να αερίζεται το ρίζωμα και το ψεκαστικό. Ειδικά στην περίπτωση της Ομάδας Παραγωγών της ΕΑΣ Καβάλας, τα μέλη χρησιμοποιούν ένα ψεκαστικό εναλλάξ με τον δικό του οδηγό, το οποίο υπενοικιάζουν για όσο το έχουν ανάγκη, καθώς είναι πολύ ακριβό για να το αποκτήσει ένας καλλιεργητής μόνος του.

Σχέδια για Κοινοπραξία Ομάδων
Στη Χρυσούπολη λειτουργούν 14 πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί, οι οποίοι συγκεντρώνουν κατά μέσο όρο 600-700 τόνους ετησίως ο καθένας. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια για την ίδρυση κοινοπραξίας, η οποία θα αναλάβει την ενιαία εμπορική διαχείριση του προϊόντος. « Ένας να πουλάει στους ξένους, ένας να αγοράζει από τους παραγωγούς» και να διαχειρίζεται τους 6-7.000 τόνους σπαράγγια που παράγει η περιοχή, έτσι ώστε να διακινούνται στο εξωτερικό με μία ονομασία, όπως «σπαράγγι Χρυσούπολης ή σπαράγγι Νέστου κ.λ.π.». 
ΠΗΓΗ:agronews.gr

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΪΟΥ 2012




ΠΗΓΗ: saint.gr