Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι.....

`Ηταν πρωί, περίπου 8:30, όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 ετών, με ράμματα στο χέρι του, έφτασε στο νοσοκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00. Η νοσοκόμα τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη αποφάσισε να δει την πληγή του. Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα. Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό, αλλά έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με την σύζυγό του. Η νοσοκόμα τον ρώτησε σε τι κατάσταση ήταν η υγεία της συζύγου του. Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η γυναίκα του ήταν θύμα την νόσου Alzheimer. Της είπε ακόμη ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία πέντε χρόνια. Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη και τον ρώτησε, «Και γιατί συνεχίζεις και πας κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;» Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και είπε: «Δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι.» 
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Πηγή: Στάλες γαλήνης 

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

`Οταν έχετε να αντιμετωπίσετε κάτι δύσκολο... 
Πιο πολλές πιθανότητες έχετε για επιτυχία, όταν σας διακατέχει ψυχραιμία και αισιοδοξία.......
Παρά όταν βουλιάζετε στο άγχος και στον πανικό........ 

 ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η αξία βρίσκεται στις μικρές χαρές!!!
Μη ψάχνετε τις χαρές στα μεγάλα......
στα μικρά βρίσκεται η πραγματική ευτυχία!!!!
Πηγή: Μ. Αθανασιάδου
  



Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

ΚΑΠΝΙΖΟΝΤΑΣ

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.
 Πάρτε πρώτα τα ανεκδοτάκια σας.......


- Καπνίζεις ;
- Ναι !
- Πόσα τη μέρα ;
- 2 πακέτα
- Πόσο κάνει το πακέτο;
-4 ευρω
- Οπότε, καπνίζεις 2 πακέτα τη 'μέρα που κάνουν απο 8 ευρω για 20 χρόνια αυτά μας κάνουν 58.400 ευρω!
- Εεεε, και;
-Το ξέρεις οτι με αυτά τα λεφτά θα μπορούσες να πάρεις μια Porshe ;
- Να σου κάνω κι εγώ μια ερώτηση ;
- Ναι !
- Εσύ, καπνίζεις?
- ΟΧΙ....
- ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η PORSCHE ΣΟΥ ΡΕ ;;;;;

Της  λέω χωρίζουμε...φεύγω
Ακούω ένα μπαμ!!!!
ωχ, αυτοκτόνησε σκέφτομαι...
Γυρνάω.....
`Ανοιξε σαμπάνια η ………...

Καπνίζοντας

Ποιά είναι η διαφορά του καπνού στο τσιγάρο από τα παράνομα ναρκωτικά;
Σε βάθος χρόνου ΚΑΜΙΑ, αλλά υπάρχουν λόγοι που αυτό έχει αποσιωποιηθεί, και μάλιστα εν γνώση.

Αυτή την στιγμή δεν είμαι εθισμένος στην νικοτίνη  δεν καπνίζω. Πάλεψα πολύ  να το κόψω και ευτυχώς με την βοήθεια του Θεού το κατάφερα.

Καπνίζουν οι άνθρωποι  γιατί τα συμφέροντα των απανταχού καπνοβιομηχανιών και οι από αυτά φόροι των κυβερνήσεων καθυστέρησαν, κάποτε, την δημόσια κοινοποίηση της βλαβερής συνέπειας του καπνίσματος για πενήντα τουλάχιστον χρόνια (!), μέχρι να γεννηθώ εγώ έμαθαν να καπνίζουν και οι πέτρες.
Αν στο στρατό ή στο σχολείο δεν κάπνιζαν οι εννιά στους δέκα σίγουρα δεν θα το είχα αρχίσει και στη συνέχεια εθιστεί.
 


Το ξέρετε πλέον. Στα παλιά καουμπόικα ή στα φιλμ νουάρ, που βλέπουμε και σήμερα, όταν ο πρωταγωνιστής κάπνιζε όλο σεκλέτι στο φεγγαρόφωτο, ή δάγκωνε μάγκικα το τσιγάρο φτύνοντας, ήταν έμμεση διαφήμιση για το κάπνισμα από τις ίδιες τις καπνοβιομηχανίες. Άσχετα αν φαινόταν η μάρκα ή όχι.

Ξέρετε ότι στα πακέτα οι μεγάλες ετικέτες για τις βλαβερές συνέπειες δεν είναι για να μας προστατέψουν, αλλά για να τις επικαλούνται ως προειδοποιήσεις που δόθηκαν, οι βιομηχανίες στα δικαστήρια;
Τις ζήτησαν οι ίδιες και όχι κάποιος φιλάνθρωπος εγκέφαλος σε κάποιο υπουργείο.
Παλιά που οι καταδίκες και τα πρόστιμα ήταν ακόμη στην αρχή οι προειδοποιήσεις αυτές γράφονταν με ψιλά γράμματα. Τελευταία που έξω πέφτουν κάτι δαγκωματιές εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων τις έκαναν ετικέτα από τετράδιο. Όχι για να μας σώσουν.

Τις ετικέτες θα τις διαβάσει ο ήδη εθισμένος;

Το μικρό παιδί έτσι και αλλιώς τα έχει ακούσει πριν καν πιάσει το πακέτο, όταν φτάσει να το πάρει στα χέρια έχει άλλες κάψες και κοινωνικές ανάγκες της ηλικίας του.
Άσε που ένα μνημοσυνόχαρτο πάνω στο πακέτο, σαν έφηβος, σε κάνει να νοιώθεις ακόμη περισσότερο μάγκας ή γυναικάρα. Κάτι, ας πούμε, σαν το μαύρο T-shirt των Iron Maiden με τους δράκους και τα φίδια.

Το ξέρετε ότι στον καπνό αναμιγνύουν διάφορες ουσίες, βλ. αμμωνία, για να αυξήσουν την επίδραση της νικοτίνης, άρα τον εθισμό και την κατανάλωση;

Το ξέρετε ότι το τσιγάρο, και ο καπνός γενικότερα, είναι το μόνο “τρόφιμο” που δεν περνάει από κανένα έλεγχο;

Στο αναμεταξύ πεθαίνουν εκατομμύρια.

Το μέλι μας μάρανε.

Σημείωση Α:
Το κείμενο γράφτηκε όταν γινόταν ντόρος για μια ουσία που χρησιμοποιείται στην παραγωγή του μελιού και βρήκαν ότι είναι καρκινογόνος, αν τρως κάτι κιλά την εβδομάδα, και αν το κάνεις αυτό για χρόνια.
Καμία σχέση, βέβαια, με την αισχρή μεθόδευση στο κάπνισμα, τον εθισμό, τα συμφέροντα, και τα από όλα αυτά τα προβλήματα των ανθρώπων. Εξ'ου και η αναφορά για το μέλι στο κείμενο.



Σημείωση Β:    
Η διάσημη φωτογραφία ("The Face of World War II", ή ανεπίσημα "Smith cigarette photo") του φωτορεπόρτερ W. Eugene Smith.
Εικονιζόμενος, πιθανολογούμενη τοποθεσία είτε στην απόβαση της Νορμανδίας είτε στην απόβαση της Saipan, ο Κεφαλλονίτης Ευάγγελος/Άγγελος Κλωνης (Angelo Spiros Klonis), στρατιώτης στον Αμερικανικό Στρατό.

Οι καπνοβιομηχανίες στην διάρκεια του πολέμου τροφοδοτούσαν με δωρεάν τσιγάρα όλο το Στράτευμα.
Μετά τον πόλεμο οι Στρατιώτες, το δυναμικότερο τμήμα του πληθυσμού, ήταν πλέον θύματα-πελάτες του καπνού......................

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ


Είναι μερικοί άνθρωποι ... 


Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν το μυστικό σημείωμα που άφησε μέσα τους ο Θεός. Δεν είχαν το απαιτούμενο φως για να το διαβάσουν. Και τ' άφησαν διπλωμένο να κιτρινίζει σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους.
Είναι μερικοί άνθρωποι που, όταν πέσει στα χέρια τους η χαρά, δεν ξέρουν πως τους ανήκει.
Και σαστίζουν. Τη φέρνουν από δω, τη γυρνάνε από κει, ώσπου ανοίγουν ένα λάκκο και τη θάβουν, όπως κάνουν με τα κόκαλα τα σκυλιά.
Είναι μερικοί άνθρωποι που πίστεψαν αλήθεια πως ο Θεός αγαπάει τους μουτρωμένους.
Χαρά σ' αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους και διάβασαν τραγουδιστά το μυστικό τους σημειωματάκι. 
Χαρά σ' αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρισαν μέσα στα δίχτυα της. Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος, το 'καναν μόνο και μόνο για να 'χουν τη χαρά να ξαναπιαστούν...
Αλκυόνη Παπαδάκη «Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα»