Η ομορφιά δεν είναι στο «τέλειο» και «άψογο». Η ζωή είναι ωραία γιατί δεν είναι «τέλεια». Αυτό τον κόσμο τον ομορφαίνουν οι πονεμένοι. Τον ουρανό τον συγκινούν οι δακρυσμένοι, τον Θεό οι σταυρωμένοι. Δίχως όλους αυτούς η ζωή θα ήταν άσχημη, άχρωμη και άγευστη, στην ψευτιά της «τελειότητας» της. Οι πονεμένοι κι οι «αμαρτωλοί» γεμίζουν τον κόσμο ομορφιά και αγιότητα. Δίχως αυτούς η τέχνη είναι ορφανή, τα βιβλία δίχως συγγραφείς, τα ποιήματα χωρίς λέξεις, οι πίνακες μονόχρωμοι κι πάνω απ¨ ολα τα συναξάρια δίχως αγίους...
«Κατάγομαι από τα παιδικά μου χρόνια” λέει ο ποιητής Γ. Σαραντάρης, κι ένα σύνθημα που είδα αρκετές φορές γραμμένο σε τοίχους «Η μόνη μας πατρίδα, τα παιδικά μας χρόνια», έγραφε…
Τα παιδικά μας χρόνια, σε τούτο τον τόπο το σκληρό…Τόπος σκληρός μα άγιος, με την αγιοσύνη στα μέτρα των ανθρώπων του…Τα παιδικά μας χρόνια…
Τότε που περπατούσαμε ξυπόλητοι και μιλάγαμε με τα τζιτζίκια τη γλώσσα του ήλιου. Το κάθε λιθάρι μας ήξερε καλά, όπως και μεις ξέραμε το κάθε αστέρι που έπλεε στον παιδικό μας ουρανό. Κι ήταν νύχτες που πασχίζαμε να μετρήσουμε τ’ άστρα και τ’ άστρα ήταν τόσα, όση κι η καρδιά μας, κ’ η καρδιά μας πιο πολύ από τ’ άστρα…Φτιάχναμε λουλουδένια δαχτυλίδια και αρραβωνιαζόμαστε με τα δέντρα, με τον αέρα, με τον ήλιο, με τη βροχή…Τότε, που αναβαίναμε στα φτερά των χελιδονιών για να κόψουμε τ’ άνθια του ουρανού…
Ανοιχτά, ρέμπελα παιδιά, που παρακούαμε τους μεγάλους, παιδιά με γρατσουνισμένα γόνατα, με κουρεμένα κεφάλια κι όνειρα ακούρευτα, αδερφάκια του σύννεφου, με χαϊμαλί τρελό στα άγουρα στήθη μας και σαγόνι πεισματάρικο, με κοντά παντελονάκια αέρινα, μορτάκια του άσπρου σύννεφου….
Κι ύστερα βιαστήκαμε πολύ να μεγαλώσουμε και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, βιαζόμαστε πολύ να επιστρέφουμε στα παιδικά μας χρόνια! Καλό μεσημέρι...
Καλησπέρα.
Τη συγκεκριμένη εικόνα την βρήκα σε μια αγαπημένη μου σελίδα και θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας.
Δυστυχώς, δεν έγραφε περισσότερες πληροφορίες και παρ' όλο που έψαξα, δεν μπόρεσα να βρω από πού μπορεί να είναι απόσπασμα το συγκεκριμένο παράθεμα, σε ποιόν ανήκει για παράδειγμα ή από ποιο βιβλίο μπορεί να αποτελεί, πιθανολογώ, το εισαγωγικό του μέρος.
Βέβαια είναι τόσο σημαντικό το μήνυμα που εισπράττω που πραγματικά το μόνο που θέλω, είναι να το μοιραστώ μαζί σας.
Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς αναλύσεις, επεξηγήσεις κ.τ.λ.
Απλό μοίρασμα, τίποτε άλλο.....
Είσαι ...... ο δρόμος και είσαι μόνος. Οι άλλοι μπορεί να περπατούν μαζί σου, αλλά κανένας δεν μπορεί να περπατήσει για σένα......... Κοίτα λοιπόν να απολαύσεις την διαδρομή και να την κάνεις όσο πιο ενδιαφέρουσα μπορείς...!! Καλό βράδυ φίλοι μου...
`Ισως οι δυνατότεροι στίχοι που έχουν μελοποιηθεί ποτέ..
Συνδυασμό τελειότητας αποτελεί η ερμηνεία του σερ... Γρηγόρη Μπιθικώτση, η μουσική του κορυφαίου `Ελληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και οι στίχοι του νομπελίστα `Ελληνα ποιητή, Γιώργου Σεφέρη.
Λίγες γραμμές αρκούν στον μεγάλο μας ποιητή για να ανταποδώσει με τον καλύτερο τρόπο τις δυσκολίες που συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας και το μεγαλείο εκείνων που καταφέρνουν να τις ξεπερνούν διατηρώντας ταυτόχρονα την αγνότητά τους.
Το μήνυμα της αξίας της προσπάθειας που απορρέει μέσα από την πίστη στα ιδανικά του ανθρώπου βρήκε επιτέλους έκφραση και αρχικά γέμισε με ικανοποίηση και στη συνέχεια έδωσε την δύναμη να συνεχίζουν, σε όσους μένουν πιστοί στις αξίες τους.
Κάθε φορά που αισθάνομαι άσχημα, κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με κάποια δυσκολία, θυμάμαι αυτά τα λόγια και αμέσως ο δρόμος μου φωτίζεται και στο μονοπάτι μπροστά μου τα εμπόδια εξαφανίζονται. Πρόκειται για εμπόδια που δεν υπάρχουν παρά στο μυαλό μας, γιατί η ζωή έχει πολλά να σου προσφέρει στο ταξίδι της αρκεί να μείνεις στο φωτισμένο μονοπάτι που σου έχει ετοιμάσει σύμφωνα με αυτά που της έχεις ζητήσει.
Η ανθρώπινη ψυχή έχει φτιαχτεί για όμορφα πράγματα και εμείς συνεχώς την λερώνουμε και τη μικραίνουμε με τις πράξεις μας και τις σκέψεις μας αντί να την εξυψώνουμε τρέφοντάς την με τα πράγματα που έχουν αξία, όπως η τέχνη, όπως αυτό το τραγούδι......
`Ομως εγώ συνεχίζω.......
Καλό ξημέρωμα φίλοι μου..... πηγή: bestlyrics.gr
