ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ, ΑΓΩΝΙΣΘΗΤΕ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΗ, ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.....
Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ'ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος και έρημος. Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατόρθωσε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευθεί κατά την περίοδο των βροχών. Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. `Ομως την δεύετερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη. Ο ναυγός, που πρώτα δόξαζε τον Θεό για την σωτηρία του, τώρα αναλύθηκε σε δάκρυα. "Γιατί Θεέ μου" άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή. Και ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου. Σε λίγο μία βάρκα ήταν στην παραλία. "Πως με βρήκατε σ' αυτήν την ερημιά;" τους ρώτησε. "Είδαμε, του είπαν το σινιάλο του καπνού απ' την φωτιά που άναψες"!! `Οταν βλέπεις τα όνειρά, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές  να γίνονται στάχτη κι αποκαϊδια, μην απελπίζεσαι. Περίμενε θα προβάλει ανέλπιστα το υπερωκεάνιο του Θεού.
Γιατί στ' αλήθεια: " Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν". Και μην πεις στο τέλος ότι ήταν τυχαίο...
πηγή: δανεισμένο από το ιντερνετ