ΚΑΛΗΜΕΡΑ

...είναι μέρες που θέλεις να κλειστείς στο καβούκι σου, να μαζέψεις πόδια και χέρια - που έτσι κι αλλιώς πονεμένα είναι - γύρω απ' το κορμί σου και να κλείσεις ερμητικά σαν αδιαπέραστος κύκλος...είναι μέρες...

...που δεν θες άλλο, δεν αντέχεις άλλο, δεν μπορείς άλλο, όχι γιατί σου συνέβει κάτι τρομακτικά τραγικό ή κακό, όχι γιατί έγινε κάτι που δεν περίμενες ή που απέφευγες, έτσι απλά...ξυπνάς το πρωί και μαζί σου ξυπνάνε όλα τα κακά  της ζωής σου   μέχρι σήμερα...αισθάνεσαι σαν κούφιο αντηχείο κι η μουσική που ακούγεται είναι μονότονα θλιμμένη...   μέρα είναι...θα περάσει...βίωσε την απογοήτευση και τη θλίψη, πήγαινε όσο πιο κάτω επιθυμείς να πας, βάλε μια κούπα καφέ, κι άραξε στη γωνιά σου και στοχάσου...θα την βρεις την άκρη... μπορεί κάθε μέρα να νυχτώνει αλλά εξίσου κάθε μέρα ξημερώνει ένας Θεός...κατάδικός σου!
Καλημέρα!!!