Ωσαννά εν τοις υψίστοις...

Οι ύμνοι αρχίζουν με το ωσαννά και δοξάζουν το μεγαλείο του Θεού!!
Η γέννησή σου Κύριε ας είναι  γιορτή αγάπης, στοργής, ανθρωπιάς, τρυφερότητας, συμφιλίωσης, ενότητας και αδελφοσύνης..
Με πίστη, δύναμη και αντοχή ας αφήσουμε την ψυχή να υμνήσει ΩΣΑΝΝΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΥΨΙΣΤΟΙΣ...

Εύχομαι θεσπέσιες γιορτές με γεύση παραδείσου σ' εσάς και τις οικογένειές σας!!!!

Σ' αγαπώ..

Είναι τόσο κρίμα και άδικο κάποιες φορές ο ένας να νοιώθει πολύ περισσότερα από τον άλλον και πιο κρίμα αυτά τα συναισθήματα να μην τα καταλαβαίνει να μην τα γνωρίζει...

(Γιατί ποτέ δεν σκέφτηκες τι ήσουνα για μένα .... έτσι λέει ένα τραγούδι..). Ποτέ δεν δίνουμε την ανάλογη προσοχή ποτέ δεν εκτιμούμε αυτό που μας δίνει ο άλλος. Αυτό που μας δίνει απλόχερα χωρίς κάποιο σκοπό χωρίς κάποιους όρους. Ποτέ δεν σκεφτόμαστε πόσο πληγώνουμε τον άλλον με το μα είμαστε λίγοι.. Λίγοι στο δόσιμο, λίγοι στην υπομονή, λίγοι στην αγάπη, λίγοι στην ζωή γενικά... Και κάποια στιγμή όταν μείνουμε μόνοι τότε αναρωτιόμαστε τι πήγε στραβά, τι κάναμε λάθος. Και νομίζω πως η απάντηση είναι μία. `Οτι απλά φοβηθήκαμε και έτσι μείναμε με τον φόβο. Και εκείνο το σ' αγαπώ χαραμίστηκε για μία ακόμη φορά....
Σας εύχομαι ένα όμορφο χειμωνιάτικο σαββατοκύριακο, κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα... 

Το χάπι το πήρα????

το χάπι το πήρα?
Ναι μάνα το πήρες.

 Είναι τόσο θλιβερό   να βλέπεις μια δραστήρια γυναίκα που σε όλη τη ζωή της πάλευε να μεγαλώσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της κόντρα σε φουρτούνες και καταιγίδες …να έχει χαμένο βλέμμα και να επαναλαμβάνει ερωτήσεις που σε ένα λεπτό σχεδόν μετά να μη θυμάται τις απαντήσεις.
Στο βλέμμα μέσα φόβος και ανασφάλεια, υγρό σχεδόν πάντα όχι από δάκρυα αλλά από τα γηρατειά. Αν δεις τους ηλικιωμένους στα μάτια, αν προσέξεις είναι πάντα υγρά και κουρασμένα. Είναι σα να έχουν κουραστεί στη ζωή.
Πόσοι είχαν εύκολη ζωή?
Δεν υπάρχουν εύκολες ζωές τώρα εδώ στου δρόμου τα μισά το ξέρω πια καλά
"…Φαντασίες κι αναμνήσεις και η ψυχή 
που επιμένει να πονά…" 
κάθε λίγο και λιγάκι επιστρέφει στο κόσμο της τον καταδικό της
Και κάπου κάπου θυμάται ότι ξεχνά 
"…ναι γέρασα ξεχνάω ε?.."
"….καλά είμαι.. αλλά χάλια!…" (klasik  ατάκα)

Είναι δύσκολα τα γηρατειά αγαπημένοι μου φίλοι....

Το χάπι το πήρα?
ναι μάνα το πήρες
α και μάνα
μη φοβάσαι
εγώ είμαι εδώ
θα σου κρατώ το χεράκι 
όπως τότε που ήμουνα τριών χρονών.......
Καλή κι ευλογημένη ημέρα φιλαράκια μου.....
Αναρτήθηκε από ασωτος γιος

Οι 5 συνήθειες των αισιόδοξων ανθρώπων!!!!

Οι αισιόδοξοι άνθρωποι απολαμβάνουν καλύτερη υγεία και μια πιο ευτυχισμένη ζωή, υποστηρίζουν γιατροί και ψυχολόγοι. Τι είναι όμως αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν;

1. Εκφράζουν ευγνωμοσύνη

Εάν δεν αναγνωρίζουμε όσα καλά έχουμε στη ζωή μας, δεν αισθανόμαστε ποτέ ικανοποιημένοι. Δεν αρκεί όμως να σκεφτόμαστε μόνο τα ευχάριστα. Κάθε πρόκληση και κάθε εμπόδιο μπορεί να μας δώσει ένα σημαντικό μάθημα ζωής.

2. Λένε ιστορίες

Όταν μοιραζόμαστε τις εμπειρίες, τις επιτυχίες και τις περιπέτειες της ζωής μας, μπορούμε να βρούμε και άλλους ανθρώπους που έχουν περάσει τα ίδια με εμάς. Αυτό καλλιεργεί την υποστήριξη και δίνει ένα μήνυμα ελπίδας. Η ελπίδα είναι άλλωστε το βασικό συστατικό της αισιοδοξίας.

3. Μπορούν να συγχωρούν

Είναι εύκολο στα λόγια, όμως πρέπει να συγχωρούμε τα λάθη των ανθρώπων. Πρέπει να αφήνουμε πίσω μας ό,τι μας πλήγωσε και να θυμόμαστε πάντα ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα.

4. Ακούνε τους άλλους

Όταν κάνουμε μονόλογο, δεν υπάρχει πιθανότητα να μάθουμε τίποτα καινούριο για τον κόσμο. Μαθαίνοντας να ακούμε και να στηρίζουμε τους άλλους, δείχνουμε σεβασμό και καλλιεργούμε ισχυρότερους δεσμούς.

5. Μετατρέπουν τη ζήλεια σε ενέργεια

Η ζήλεια και ο φθόνος μόνο κακό μπορούν να μας κάνουν. Μπορούμε να διοχετεύσουμε αυτούς τους πόρους δημιουργικά ώστε να πετύχουμε επαγγελματικούς ή προσωπικούς στόχους, παίρνοντας παράδειγμα από επιτυχημένους ανθρώπους

Καλή κι ευλογημένη ημέρα φιλαράκια μου.......
Πηγή: http://www.onmed.gr

ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ!!!!!!

Οι πατημασιές…

Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε ένα όνειρο: ονειρεύτηκε πως περπατούσε στην ακρογιαλιά μαζί με τον Θεό! Στον ουρανό άστραψαν σκηνές από τη ζωή του.
Σε κάθε σκηνή έβλεπε δυο ζευγάρια πατημασιές πάνω στην άμμο. Το ένα ανήκε σ΄ αυτόν και το άλλο στον Θεό. Όταν και η τελευταία σκηνή της ζωής του έλαμψε μπροστά του, κοίταξε πίσω τις πατημασιές στην άμμο.
Παρατήρησε πως πολλές φορές στο δρόμο της ζωής του υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές. Παρατήρησε ακόμη πως αυτό συνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιμμένες στιγμές του! Τι, λοιπόν; Ο Θεός τότε τον άφηνε μόνο;
Αυτό πραγματικά τον πείραξε και ρώτησε τον Θεό:
-Κύριε, όταν αποφάσισα να Σε ακολουθήσω είπες πως θα βαδίζαμε μαζί αυτόν τον δρόμο. Αλλά παρατήρησα πως στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές πάνω στην άμμο. Δεν καταλαβαίνω. Γιατί όταν σε χρειαζόμουν τόσο πολύ, εσύ με άφηνες;
Και ο Θεός του απάντησε:
-Πολύ ακριβό μου παιδί, σε αγαπώ και δεν σε άφησα ποτέ. Και στις πιο δύσκολες στιγμές, ήμουν πάντα εκεί, δίπλα σου. Στις ώρες της δοκιμασίας και του πόνου, που βλέπεις μόνο ένα ζευγάρι πατημασιές, τα δικά μου ίχνη είναι, γιατί σε κρατούσα στην αγκαλιά μου!

Καλό σας βράδυ φιλαράκια μου.....

Πηγή: http://neotita.gr/

Σταυροδρόμια!!!!!!

Τα σταυροδρόμια στη ζωή μας... 

Δύσκολο πράγμα ε;; Δύσκολο πράγμα η επιλογή...

Κάθε σταυροδρόμι έρχεται τη στιγμή ακριβώς εκείνη, που νοιωθουμε πως κάτι αλλάζει μέσα μας, κάτι ζητάει ακρόαση και φωνή.. 

Και έρχεται για να μας δείξει, οτι μπροστά μας η ζωή δεν ανοίγει μονοδρόμους, αλλα μονοπάτια άπειρα.. 

Και η πορεία μας είναι μια σειρά απο επιλογές... 

Τι θα επιλέξεις;; Το μονοπάτι ή το δρόμο;; Την ανηφόρα ή την κατηφόρα;; 

Άπειρες επιλογές, άπειρα σταυροδρόμια, διχάλες, που μας κάνουν να στεκόμαστε για λίγο, να κάνουμε παύση στην πορεία μας, για να επιλέξουμε.. 

Και είναι αυτη η επιλογή, που μας βοηθάει να δούμε, τί ποθεί η καρδιά μας.. 

Μας ωθεί να συμμαζέψουμε ανακατεμένες και ασυγύριστες σκέψεις, αισθήματα, όνειρα, αναμνήσεις, χαρές και θλίψεις.. 

Σε κάθε σταυροδρόμι , θυμόμαστε αυτό που ξεχάσαμε, αυτό που κρύψαμε, αυτό που αγνοήσαμε.. Γι'αυτό, στο επόμενο σταυροδρόμι, στάσου να χαρείς το φύσημα του αγέρα, 

τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής το δρόσεμα, 

και σαν κοιτάξεις τα δυο σου μονοπάτια, πάρε εκείνο που σου υπόσχεται μια μεγάλη περιπέτεια.. Ακριβώς με την ίδια εκείνη ανυπομονησία και ενθουσιασμό, που ξεκινά έναν περίπατο στο άγνωστο κι ένα μικρό παιδί.. :-)
Καλό απόγευμα φιλαράκια μου......

πηγή: αποστάγματα καρδιάς

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ, ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ 100 ετών ΠΟΙΗΜΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ ΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ.

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Γειά σας φιλαράκια μου.... καλό σας απόγευμα..... 

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/07/100.html#ixzz1fIMszKbz